Tot op hoge leeftijd was Jan actief bij de vereniging. Niet alleen met sporten - als recreatief hardloper was hij gedreven en strijdbaar – maar ook daarnaast. Als rechterhand van clubhuisbeheerder Frans Parlevliet verrichtte hij allerlei hand- en spandiensten: schoonmaken van de doucheruimtes, allerlei andere werkzaamheden, geen klus of klusje was hem teveel. Maar ook assisteerde hij als vrijwilliger bij door de club georganiseerde (sport)evenementen. En niet te vergeten kocht hij regelmatig vis in bij Simonis, waarvan menigeen na de training kon genieten.

Zijn benoeming tot ‘vrijwilliger van het jaar’ in 2013 was dan ook niet verrassend en zeer terecht.

Zijn grijze haren ten spijt, was Jan allesbehalve een grijze muis. Integendeel, waar hij verscheen ontstond een sfeer van vrolijkheid. Dat kwam ook tot uiting bij meer feestelijke gelegenheden: hij kon goed dansen, vooral de ouderwetse Rock and Roll was zijn ding.

Iedereen die hem kende kan wel een anekdote oprakelen waarin Jan een rol speelde. Hij kon mooie verhalen vertellen. Dat bleek ook op zijn tachtigste verjaardag, toen hij voor een aantal clubgenoten een rondleiding door Scheveningen had georganiseerd, waarbij het Schevenings Museum en de vuurtoren niet werden overgeslagen.

Enige roekeloosheid was hem niet vreemd maar moed kon hem niet worden ontzegd. Een van onze leden was er tijdens een trainingsweekend getuige van dat hij een meisje ontzette dat door twee jongens werd lastig gevallen. Die dropen snel af toen Jan zijn vuisten toonde.

De laatste jaren zagen we Jan niet zo vaak meer bij de club. Afnemende gezondheid noopten hem om van zijn flat aan de Westduinweg te verhuizen naar verpleeghuis Het Uiterjoon. De laatste paar jaar verbleef Jan in verpleeghuis Bos en Duin aan de Scheveningseweg, waar zijn gezondheid steeds verder achteruitging. Afgelopen zaterdag is Jan rustig ingeslapen.

Met dank aan:
Fred van der Gon Netscher